کابل (به فرانسوی: câble) ، یا بند ناف ، یک یا چند سیم یا طناب است که به یکدیگر وصل می شوند ، پیچ خورده یا به هم پیچیده می شوند تا یک گروه واحد تشکیل شود. در مکانیک از کابل ها برای بلند کردن و کشیدن استفاده می شود. در برق از آنها برای هدایت برق استفاده می شود. یک کابل نوری شامل یک یا چند فیبر نوری در یک پوشش محافظ است که از الیاف محافظت می کند. کابلهای مکانیکی حرفه ای تر طناب های فولادی (یا طناب های بکسل) نامیده می شوند.
فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی کلمه pavah [1] را به عنوان جایگزینی برای کلمه "کابل" مطرح کرد.
مهمترین و پرکاربردترین عایق در ساخت کابل ، P.V.C (پلی وینیل کلراید) است که به پرتوی گرد یا پلاستیک گفته می شود. PVC عایق غیر قابل احتراق است و این ویژگی خوبی از کابل ها است. انعطاف پذیری زیادی دارد. مواردی مانند تولید انبوه ارزان و سادگی ساخت و ساز باعث شده بیش از 90٪ کابلهای با ولتاژ کم از این عایق ساخته شوند. نوع دیگری از عایق به نام PET (پلی اتیلن) ​​برای کابل ها استفاده می شود ، ضد حریق بوده و در مکان های خاص استفاده می شود. بعضی از کابلها از عایق لاستیکی استفاده می کنند که خیلی کمک کننده نیست.
کابلهای رسانا از مس یا آلومینیوم ساخته شده اند. اگر بخواهیم از کابل با هادی آلومینیوم برای کابلهای هوایی استفاده کنیم ، باید طناب فولادی باشد.
کابل های ولتاژ کم
طبق استاندارد ویدئوی آلمانی ، رنگ عایق رشته های کابل ولتاژ کم به ترتیب باید خاکستری روشن ، مشکی ، قرمز ، آبی و مشکی باشد به طوری که کابل تک هسته ای فقط از دو رنگ اول استفاده می کند و کابل پنج هسته ای از هر پنج رنگ استفاده می کند. خاکستری روشن که بین این چهار نوع کابل مشترک است به عنوان سیم صفر (MP) استفاده می شود و رسانای قرمز سیم محافظ است. در کابل های ولتاژ چهار سیم کم ، سطح مقطع سیم سه معمولاً برابر است و سطح مقطع هادی چهارم تقریبا نیمی از سایر رسانا ها (یا کمی کوچکتر) است.
نحوه شناسایی کیفیت سیم و کابل
کابل سفید دو رشته ای
1- سطح بیرونی سیم و کابل باید صاف و عاری از براق و بربر باشد (سطح موجی سیم و کابل غیر انعطاف پذیر مشکلی نیست).
2- قطر زیاد عایق یا غلاف سیم و کابل دلیل بر کیفیت محصول نیست ، اما متأسفانه برخی از تولید کنندگان باعث کاهش وزن مس در سیمها و کابلها می شوند (با کاهش تعداد رشته های مسی یا قطر رشته های مسی) وزن محصول مناسب به نظر می رسد ، اما این محصول نخواهد بود. قابل استفاده در پوشش طراحی شده و در صورت استفاده باعث ایجاد آتش سوزی یا مشکلات دیگر خواهد شد.
3- وقتی سیم را از سطح مقطع (با خرد كردن سیم یا تیز كننده) برش می دهیم ، هادی (مس) باید در مركز عایق قرار گیرد كه به آن مركز رسانا گفته می شود.
4- وقتی کابل را از سطح مقطع برش می دهیم ، غلاف باید سیمها را بپوشاند تا ضخامت ژاکت اطراف سیمها برابر باشد ، به این حالت مرکز سیمها گفته می شود.
5- سیم عایق باید در هنگام جدا شدن از هادی (مس) به راحتی و انعطاف پذیر از مس جدا شود.
6- در مورد کابل ها ، مراقب باشید سیم ها را از یکدیگر و از غلاف به راحتی جدا کنید.
7- با توجه به سیمها و کابلهای مسی (که در این مقاله مورد بحث قرار می گیرد) ، باید شرایط زیر در هادی مس رعایت شود:
الف - ساخته شده از مس خالص انعطاف پذیر.
ب- اینکه سطح آن کاملاً شفاف و براق باشد.
ج- غیر اکسید کننده (رشته های مس سیاه نیستند).
د- باید انعطاف پذیر باشد (رشته های رسانا هنگام خم شدن و صاف کردن سیم نباید شکسته شوند).
ه- کافی و طبق برنامه های استاندارد برای هر بخش از سیم ، مس مصرف می شود (مقدار کم مس باعث می شود مقاومت رسانا بیشتر از حد استاندارد باشد و استفاده بیش از حد آن منجر به از بین رفتن مس فلزی با ارزش می شود و در نتیجه کل قیمت سیم یا کابل را افزایش می دهد).
کابل چند رشته ای
اولین شماره از سمت چپ به اندازه هر کابل تعداد سیم های موجود در آن را نشان می دهد.
- کابل دو رشته: اگر مصرف کننده یک جریان الکتریکی تک فاز است و هیچ زمینی نداریم ، از یک کابل دو رشته استفاده می کنیم.
- کابل سه سیم: اگر از برق تک فاز استفاده می کند و ما نیز زمینی داریم ، از کابل سه سیم استفاده می کنیم.
- کابل چهار سیم: اگر از برق سه فاز استفاده می کند و هیچ زمینی نداریم ، از کابل چهار سیم استفاده می کنیم.
- کابل پنج رشته: اگر برق سه فاز مصرف می کند و زمین و صفر داریم ، از یک کابل پنج رشته استفاده می کنیم.
اتصال کابل ها
برای اتصال کابل ها به یکدیگر از دو جهت استفاده می شود و از روش سه گانه برای گرفتن شاخه از آنها استفاده می شود و در مفصل یا ماهیچه پر شده از قیر مخصوص قرار می گیرد.
کابل ها را به مدار وصل کنید
آنها برای اتصال کابل به مدار از کابل یا واشر کفش استفاده می کنند. واشرهای کابل ممکن است با کابل گیره ، فشار داده شده یا جوش داده شوند