تردیدی نیست که یکی از مهمترین اختراعات تاریخ که نقش مهمی در تسهیل زندگی بشر داشت ، اختراع لامپهای رشته ای و تأمین روشنایی به کمک برق بود. همچنین ممکن است فکر کنید که توماس ادیسون ، مخترع معروف آمریکایی ، لامپ رشته ای را اختراع کرده است. اما باید بدانید که او تنها کسی نیست که در پیشرفت این فناوری انقلابی نقش دارد. مجموعه تلاش افراد خلاق و همفکر به ما امکان داد سوئیچ ها را در خانه روشن کرده و فقط با یک فشار ساده کار کنیم و از مزایای آن بهره مند شویم.
امروزه ما انواع لامپ های کم مصرف "LED" با عمر طولانی و بسیار روشن را داریم. لامپ های با تکنولوژی بالا محصول نوآوری مداوم بسیاری از مخترعان در طول قرن گذشته بوده است. اما نقطه شروع همه این فناوری ها به سال 1800 میلادی و اختراع بزرگ الساندرو ولتا برمی گردد. مخترع ایتالیایی با استفاده از دیسک های روی و مس موفق به تولید برق از یک لایه مقوا مرطوب با آب نمک شد و خود را به عنوان یک پیشگام در زمینه باتری های مدرن معرفی کرد.
اندکی پس از آنکه ولتا منبع برق مداوم خود را کشف کرد ، هامفری دیویی شیمی دان انگلیسی با اتصال سلول های متشنج ، اولین لامپ را در جهان اختراع کرد. این اختراع ، ساخته شده در سال 1802 ، نوعی لامپ قوس الکتریکی است که به عنوان قوس نوری بین دو میله کربن شناخته می شود.
لامپ دیویی منبع نوری کامل و پایدار نبود ، زیرا به سرعت خاموش می شد و برای استفاده در خانه یا محل کار به اندازه کافی کارآمد نبود. سپس ، در سال 1840 ، دانشمندی به نام Warren de la Rue یک لامپ کم انرژی را با استفاده از رشته های پلاتین به جای مس طراحی کرد. البته اختراع او یک مشکل بزرگ داشت: قیمت ممنوع پلاتین. این عامل باعث شد که این لامپ موفقیت تجاری چشمگیری نداشته باشد و پس از مدتی فراموش شود. یک دهه بعد ، در سال 1848 ، یک مخترع انگلیسی دیگر ، ویلیام ایالت ، با بهبود تکنولوژی قبلی و تنظیم سایش میله های کربن ، عمر لامپ های قوس را افزایش داد. البته اختراع میراث با مشکل هزینه های زیاد نیز روبرو است ، به همین دلیل سرمایه گذاری تجاری در آن متوقف شده است.
به موازات تلاش های ایالت ویلیام ، جیمز سوان شیمی دان انگلیسی بر کاهش هزینه و سودآوری فناوری های قبلی تمرکز کرد. تلاش ده ساله وی در سال 1860 منجر به لامپ جدیدی شد که به جای پلاتین از فیبر کربن استفاده می کرد. سوان حق ثبت اختراع خود را در انگلستان ثبت کرد و در سال 1878 حق ثبت اختراع دریافت کرد. در همان سال ، طی یک سخنرانی عمومی ، او به همه نشان داد که چراغش چگونه کار می کند. لامپ ها را در لوله خلا قرار دهید تا در معرض اکسیژن قرار نگیرند و عمر بیشتری داشته باشند. با کمال تعجب ، در حالی که سوان معتقد بود که لامپ او هیچ مشکلی در عملکرد ندارد و نمونه های اولیه آن را ثابت می کنند ، اما در واقع مشکلات زیادی وجود دارد.
توماس ادیسون به عنوان یک مخترع و کارآفرین قوی با سالها تجربه تجارت ، سالهاست که در بازار لامپهای ارزان و کارآمد فعالیت می کند. توجه داشته باشید که مشکل چراغ قو اشیای مورد استفاده است. نکته اصلی برای حل این مشکل استفاده از رشته های نازک با مقاومت الکتریکی بالا بود که حتی در ولتاژ پایین نیز می تواند لامپ را تأمین کند. او چراغ خود را در دسامبر 1879 نشان داد.